عمر اونی نیست که روی تقویم می گذره ، که اگه بود این تارهای سپید

حالا حالاها نباید لای این موهای سیاه پیدا می شد. دو سال هم یه عمر نیست

، که اگه بود این درد وامونده رو با خودش می برد و لای همون تقویم بایگانی می کرد،

 مثل همه دردای قبلی. ولی نه، این یکی با همه اون دردا فرق داره ، که اگه نداشت

این زخم لعنتی هر روز نبودنش رو تازه نمی کرد. آره ، درد من درد امروز و دیروز نیست،

درد یه عمره که نمی دونم با چی حسابش می کنن.