یادم هست اول دبیرستان یه مطلبی تو کتابمان نوشته بود که بعد از این

 که در یک حمله خلخال را از پای یک زن یهودی کشیده بودند حضرت علی (ع) فرموده

 بودند که جا دارد که آدمی از این غصه بمیرد.

حالا چرا زنده ایم؟
زنده ایم تا ببینیم که در وزارت آموزش و پرورش به رسول الله اهانت می کنند؟
زنده ایم تا ببینیم در نشریات هم به پیامبر (ص) هم امام علی(ع) هم به امام مهدی(عج) هم به ولی فقیه اهانت کنند.؟
زنده ایم تا ببینیم چادر را از سر دختر دانشجوی با عفتمان بردارند؟

آهای آقایون دانشجو برای چه زنده اید؟
آهای آقایون قوه قضائیه چرا زنده اید؟
آهای دانشجو برای چه زنده ای؟
آهای آقای شاهرودی چرا زنده ای؟
آهای مراجع چرا از این غصه دق نکرده اید؟
آهای وزارت اطلاعاتی ها چرا زنده اید؟
آهای آقای محسنی اژه ای چرا زنده ای؟

آهای من بدبخت چرا زنده ام؟
شما چرا زنده اید؟